Doorgaan naar hoofdcontent

Eenden.

Joren en Niels, als het in oktober donker wordt en koud moeten jullie eens ’s avonds buiten gaan luisteren of je de eenden hoort roepen hoog boven in de lucht...
Als je dan goed naar de hemel kijkt zie je soms hoe de vogels zich verzamelen voor een lange tocht naar warme landen. Omdat vogels geen echt huis hebben met een kachel of verwarming gaan ze als het winter wordt op reis en vliegen ze net zolang totdat ze ergens een warm plekje hebben gevonden
Als je bij jullie op De Weerd de eenden ziet vertrekken vliegen ze in een grote
>

Dat doen ze om minder moe te worden. Steeds vliegt een eend een tijdje vooraan en als hij dan moe wordt schuiven ze allemaal een plaatsje naar voren en mag die eend die moe is, helemaal achteraan even uitrusten. Elke dag vliegen ze totdat het helemaal donker is, en ze gaan pas slapen als ze ergens een plas water hebben zien blinken in de donkere nacht.
Nu is het verhaaltje uit.
Het volgende verhaaltje komt misschien morgen. Let maar goed op de post. Maar ga nu maar weer lekker……
Dag lieve kwullen! Groetjes van opa.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Wat ligt daar Papa?

De pannen van het dak liggen op houten balken. Die zijn misschien wel honderd jaar oud. Dus het huis is ook al heel, heel oud. Een kleine manneke mag samen met papa op de zolder van het grote huis kijken of de pannen nog goed liggen, want anders kan de regen tussen de pannen door vallen. Op een van de balken ziet het kleine jongetje een soort bol liggen. Die bol is van een soort papier. Wat ligt daar papa? Vraagt het manneke. Ik zal je een verhaaltje vertellen, zegt papa. Dit is het huisje van Franka Frutsel. Eens, al wat langer geleden was Franka Frutsel op zoek naar een plaatsje om te gaan wonen. Franka Frutsel is een beestje met een bol rond hoofd met twee lange sprieten, met op haar schouders twee mooie vleugels, zo helder als glas, met een klein lijfje met gele en zwarte strepen. Franka Frutsel had tussen de pannen een gaatje gevonden en daar was ze doorheen gekropen. Het kleine lijfje was wel erg rond want daar zaten een heleboel babytjes in. Niet maar één of twee, nee wel h

Opa.

Mijn pa, jou opa of groot opa. Zo oud, dat het leven bijna ophoud. Vandaag is hij goed, morgen gaat het hem slecht. Eigenlijk heeft hij het wel gezien. Ik denk dat hij in wilt slapen misschien. Maar dan pakt hij mijn tweede stuk taart, en dan denk je, dat was nooit zo zijn aard We genieten dat hij nu weer eet. Het was lange tijd anders zoals je wel weet Zij verzorgt hem met liefde zogoed als het kan. Wat een gelukt voor deze man.

Oproep. Wie helpt mij?

Ik vraag iedereen die dit leest mij te helpen taal en interpunctie fouten te doen verbeteren. Ik zoek hulp om mijn teksten in algemeen beschaaft LIMBURGS te vertalen zonder in spitsvondige plaatselijke verschillen te verdwalen.