Verhaaltjes van Opa met de witte prikken

Donderdag, 22 Juli 2004 De zon hangt nog achter het dak van het huis ginder. Ik wacht in pyjama tot zijn weldadige warmte mij bereikt De koffie in mijn hand geeft een voorgevoel van de heerlijke warmte die ik kan verwachten. De lucht ademt een sfeer van “wat een prachtige dag”. Klein kleine vliegjes zweven doelloos rond. Maar een dag te kunnen leven en dan zo’n prachtige dag. De zon heeft me bereikt. Fel schijnt het in mijn ogen. De ruis van verkeer ver weg op de achtergrond. De vogels hebben hun ochtend concert al beëindigd. Ze begonnen om half vijf. Een enkeling heeft nog even iets te vertellen. Waarover zou het gaan? Gewoon, lekker geslapen, of heb je gehoord van? Schandalig hè. De eerste bijen en hommels beginnen hun dagtaak. Ze verkennen waar vandaag de lekkerste honing te halen valt. Het direct intypen van deze gedachten in de PC bederft de sfeer die de ochtend had. Ik zal hiervoor een schrijfblok moeten nemen.

Een bloem, een vaas, helaas, een waas. Ik zit en daas. Max Münnich, Dinsdag 21 Oktober 2003.

Koud bevroren maanlicht straalt door de takken die, met een zwart silhouet, de hemel in puzzelstukken knippen. Koud bevroren bladeren knisperen onder mijn voeten op het mos dat de bosgrond bedekt. Koud bevroren takken glinsteren wit berijpt met duizenden naalden in het kille licht. Ik huiver van genot en hunker naar het warm stralend vuur. MASSIMO MONACO DI BAVIËRA, DINSDAG 21 OKTOBER 2003.

Ick zit en kiek noa boete. De buim verreure zich neet. De kleure zien prachtig. Klein ingelkes vleege op en neer. Ze hebbe t drök met schildere van alle blaaier. Alles waat greun waar, wuerd now geel broen roeed. De alde bank blink naat MASSIMO MONACO DI BAVIËRA, DINSDAG 21 OKTOBER 2003

‘t Is moeij boete, de zon stroalde euver de roeje buim, eine veur ein, leete die eur blaajer valle. Kinder laupe schloffend door de gööt en schoppe ene berg met blaajer veur zich oet. De jasse los de hoar doorein, geneete ze van dit herfsfestijn. MASSIMO MONACO DI BAVIËRA, WOENSDAG 29 OKTOBER 2003

Kleine muuskes zeuke ’n goot onderkomme veur de dreigende winter. Ze halde t wal veur gezeen boete. Ze zien neet te vinde, maar eur keutelkes verroaje det ze d'r gewees zien. Loat noets wat te aete ligge boete. Veur det se 't wits kommen 's nachs de muuskes um det op te aete. Muuskes kinne auck gans good klimme en knage. Det doan ze zoe lank bis ze erges ein gaetje gemak hebbe woa ze doorheer kinne kroepe um lekkere dinger te staele, veural kies vinde die hiel lekker. MASSIMO MONACO DI BAVIËRA, WOENSDAG 29 OKTOBER 2003

Ken je het verhaaltje nog van Kiep de Kip die klompjes ging kopen? Nu hier komt een ander verhaaltje over Kiep. Kiep en Miepje Miauw. Kiep de Kip werkt in de stal. Er ligt veel stro voor de koeien, voor het paard van Henk Haan, en ook voor in het hok van Waf de hond die altijd moet oppassen rond de boerderij. Tja op een boerderij waar veel stro en hooi ligt wonen ook veel muisjes. En waar veel muisjes wonen daar woont dan ook wel eens een poes. Kiep is stro aan het strooien en daar komt Henk aan lopen. Kiep zegt hij, kijk eens wat ik hier voor je heb. Op zijn arm heeft hij een heel klein lief poesje. Die is voor jou, alsjeblief, omdat je zo hard werkt en zo lekker voor me gekookt hebt. Oh nu is Kiep blij, mag ik hem zelf een naam geven, dan noem ik het Miepje. Miauw, miauw zegt Miepje. Nee zegt Kiep niet miauw maar Miepje, miauw zegt Miepje weer. Laat maar zegt Henk. Ze is nog te klein, ze kan alleen maar miauw zeggen. Pak straks maar die mand daar en dan maak je met hooi een bedje

Je kent het verhaaltje nog van Kiep de Kip die klompjes ging kopen. Nu hier komt een ander verhaaltje over Kiep Kiep is Henny de boerin aan het helpen in de keuken van de boerderij. Ze zijn samen het avondeten aan het klaar maken. Kiep vindt het heel leuk om mee te helpen in de keuken, ze wil alles leren. Vandaag mag Kiep de groente maken. Henny de boerin heeft gezegd dat ze Henk Haan de boer willen verrassen met wat hij het allerliefste eet. “Gestoomde maïskolven”. Henny verteld Kiep precies hoe ze die moet maken. Eerst moet je de groene bladeren die om de maïs zitten eraf trekken dan moet je de maïskolf even afspoelen, je neemt een grote ketel en daarin doe je een bodempje water. Dan leg je er een bord in maar dat moet ondersteboven. Dat doe je omdat de maïs niet in het water maar in de stoom gekookt wordt. Stoom wordt heter dan water en dus wordt de maïs beter gaar. Goed opletten dat er altijd nog wat water in de ketel blijft en dat het niet droog kookt, dan moet je er weer water

MET DIT VERHAALTJE IS BEGONNEN OP MAANDAG 24 NOVEMBER 2008 VOOR EVAN, NIELS EN JOREN BERK. GESCHREVEN DOOR OPA MET DE WITTE PRIKKEN. Kiep de Kip werkt op de boerderij van Henk Haan. Als in de herfst, vlak voor het winter wordt, de suikerbieten worden binnen gehaald is het een modder van jewelste. Dat vindt Kiep heel vies en ze zeurt dan ook om schoenen. Boer Henk wordt er een beetje gek van. Kiep vindt het wel leuk om van bieten lampjes maken. Je weet wel dan moet je eerst een biet uithollen en er dan oogjes een neusje en mondje in te snijden. Als het dan donker wordt zet Kiep hem buiten met een kaarsje erin dat geeft dan een heel gezellig licht. Kiep gaat weer eens naar Henk Haan en zegt, Henk ik vindt die modder maar vies hoor, ik glijd er op uit en dan heb ik een vieze broek en Henny de boerin moppert als ik met modderpoten naar de wc ga. Ik wil graag dat je met mij naar de winkel gaat om schoenen of laarzen voor me te kopen en ik wil ook graag een bakkepak, als het kan zo’n moo