Koud bevroren maanlicht straalt door de takken die, met een zwart silhouet, de hemel in puzzelstukken knippen.
Koud bevroren bladeren knisperen onder mijn voeten op het mos dat de bosgrond bedekt.
Koud bevroren takken glinsteren wit berijpt met duizenden naalden in het kille licht.
Ik huiver van genot en hunker naar het warm stralend vuur.
MASSIMO MONACO DI BAVIËRA, DINSDAG 21 OKTOBER 2003.
Koud bevroren bladeren knisperen onder mijn voeten op het mos dat de bosgrond bedekt.
Koud bevroren takken glinsteren wit berijpt met duizenden naalden in het kille licht.
Ik huiver van genot en hunker naar het warm stralend vuur.
MASSIMO MONACO DI BAVIËRA, DINSDAG 21 OKTOBER 2003.
Reacties