Doorgaan naar hoofdcontent

Kiep en Miepje Miauw,

Ken je het verhaaltje nog van Kiep de Kip die klompjes ging kopen? Nu hier komt een ander verhaaltje over Kiep.

Kiep en Miepje Miauw.

Kiep de Kip werkt in de stal. Er ligt veel stro voor de koeien, voor het paard van Henk Haan, en ook voor in het hok van Waf de hond die altijd moet oppassen rond de boerderij. Tja op een boerderij waar veel stro en hooi ligt wonen ook veel muisjes. En waar veel muisjes wonen daar woont dan ook wel eens een poes.
Kiep is stro aan het strooien en daar komt Henk aan lopen. Kiep zegt hij, kijk eens wat ik hier voor je heb. Op zijn arm heeft hij een heel klein lief poesje. Die is voor jou, alsjeblief, omdat je zo hard werkt en zo lekker voor me gekookt hebt. Oh nu is Kiep blij, mag ik hem zelf een naam geven, dan noem ik het Miepje. Miauw, miauw zegt Miepje. Nee zegt Kiep niet miauw maar Miepje, miauw zegt Miepje weer. Laat maar zegt Henk. Ze is nog te klein, ze kan alleen maar miauw zeggen. Pak straks maar die mand daar en dan maak je met hooi een bedje voor Miepje, geen stro, stro is nog te hard voor zo’n kleintje. Maar omdat kleine poesjes heel snel groot worden moet je haar hier in de stal te eten brengen en in de stal laten slapen. Niet binnen in de keuken want dan eet ze ook allemaal lekker dingen die niet goed zijn voor een poesje.
Kiep is heel blij met Miepje haar eigen poesje, ze gaan samen in het stro liggen spelen. Miepje is nog zo klein dat ze bijna in slaap valt, dus maakt Kiep vlug het bedje voor Miepje klaar. Dan gaat ze aan Henny de boerin vertellen van Miepje en vraagt de boerin wat ze voor eten voor Miepje moet maken. Dat is gemakkelijk zegt de boerin je hoeft alleen maar een restje melk in een klein bakje te doen en bij haar mandje te zetten. Dan doe je even een puntje van je vinger in de melk en op het neusje van Miepje en dan begint ze vanzelf te likken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Wat ligt daar Papa?

De pannen van het dak liggen op houten balken. Die zijn misschien wel honderd jaar oud. Dus het huis is ook al heel, heel oud. Een kleine manneke mag samen met papa op de zolder van het grote huis kijken of de pannen nog goed liggen, want anders kan de regen tussen de pannen door vallen. Op een van de balken ziet het kleine jongetje een soort bol liggen. Die bol is van een soort papier. Wat ligt daar papa? Vraagt het manneke. Ik zal je een verhaaltje vertellen, zegt papa. Dit is het huisje van Franka Frutsel. Eens, al wat langer geleden was Franka Frutsel op zoek naar een plaatsje om te gaan wonen. Franka Frutsel is een beestje met een bol rond hoofd met twee lange sprieten, met op haar schouders twee mooie vleugels, zo helder als glas, met een klein lijfje met gele en zwarte strepen. Franka Frutsel had tussen de pannen een gaatje gevonden en daar was ze doorheen gekropen. Het kleine lijfje was wel erg rond want daar zaten een heleboel babytjes in. Niet maar één of twee, nee wel h

Opa.

Mijn pa, jou opa of groot opa. Zo oud, dat het leven bijna ophoud. Vandaag is hij goed, morgen gaat het hem slecht. Eigenlijk heeft hij het wel gezien. Ik denk dat hij in wilt slapen misschien. Maar dan pakt hij mijn tweede stuk taart, en dan denk je, dat was nooit zo zijn aard We genieten dat hij nu weer eet. Het was lange tijd anders zoals je wel weet Zij verzorgt hem met liefde zogoed als het kan. Wat een gelukt voor deze man.

Oproep. Wie helpt mij?

Ik vraag iedereen die dit leest mij te helpen taal en interpunctie fouten te doen verbeteren. Ik zoek hulp om mijn teksten in algemeen beschaaft LIMBURGS te vertalen zonder in spitsvondige plaatselijke verschillen te verdwalen.