Doorgaan naar hoofdcontent

Ken je mij?

DIT VERHAALTJE IS GESCHREVEN OP VRIJDAG, 10 OKTOBER 2003 Ken je mij? Mijn kleine kwulletje loopt door de tuin. Hij wil gaan schommelen. Opeens ziet hij op een blaadje van de appelboom vlak bij het hekje een dikke worm zitten. Mama, mama roept het kwulletje. Wat is dat voor een worm hier op de appelboom? Mama komt kijken en zegt; dat is geen echte worm dat is een rups. Als je heel goed kijkt zie je dat deze worm een hele rij pootjes heeft, zie je dat? Hij heeft wel tien pootjes aan elke kant. Ik zal je eens wat vertellen ventje, zegt mama Francis, kom maar eens bij me zitten. Samen pakken ze een stoel. Joren haalt zijn gele stoeltje en mama pakt de witte stoel. Ze gaan in de zon bij de appelboom zitten, Joren is alweer vergeten dat hij Niels wilde gaan knuffelen, zo gezellig vindt hij het dat mama een verhaaltje gaat vertellen. Dit wormpje zegt mama, is een rups en een rups is een toverbeestje. Ik zal je vertellen waarom. Als de appelboom allemaal bloemetjes heeft, zie je wel eens een vlinder op zo’n bloempje zitten. Soms legt zo’n vlinder dan een eitje in een bloem. Het leuke is dat de bloemen van een appelboom later soms appeltjes kunnen worden, waar dan nog zo’n eitje van een rups in zit. Als de zon dan lekker warm op een appeltje schijnt, kruipt er uit dat eitje binnen in de appel een klein baby rupsje dat heel veel honger heeft. Dan gaat het een heleboel van de appel opeten en eet zo een gangetje in de appel totdat het naar buiten kan. Dan blijft het lekker in het zonnetje zit en krijgt een andere kleur. Soms groen of bruin soms met streepjes of puntjes, soms groeien er haartjes op het rupsje. Als het rupsje dan een nieuw kleurtje of velletje heeft gekregen gaat het in de tuin van Joren en Niels zoeken naar allemaal lekker blaadjes. Daarvan eet het dan steeds een klein stukje af. EN WAT ER DAARNA MET HET RUPSJE GAAT GEBEUREN VERTEL IK JE MORGEN WEL.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Wat ligt daar Papa?

De pannen van het dak liggen op houten balken. Die zijn misschien wel honderd jaar oud. Dus het huis is ook al heel, heel oud. Een kleine manneke mag samen met papa op de zolder van het grote huis kijken of de pannen nog goed liggen, want anders kan de regen tussen de pannen door vallen. Op een van de balken ziet het kleine jongetje een soort bol liggen. Die bol is van een soort papier. Wat ligt daar papa? Vraagt het manneke. Ik zal je een verhaaltje vertellen, zegt papa. Dit is het huisje van Franka Frutsel. Eens, al wat langer geleden was Franka Frutsel op zoek naar een plaatsje om te gaan wonen. Franka Frutsel is een beestje met een bol rond hoofd met twee lange sprieten, met op haar schouders twee mooie vleugels, zo helder als glas, met een klein lijfje met gele en zwarte strepen. Franka Frutsel had tussen de pannen een gaatje gevonden en daar was ze doorheen gekropen. Het kleine lijfje was wel erg rond want daar zaten een heleboel babytjes in. Niet maar één of twee, nee wel h

Opa.

Mijn pa, jou opa of groot opa. Zo oud, dat het leven bijna ophoud. Vandaag is hij goed, morgen gaat het hem slecht. Eigenlijk heeft hij het wel gezien. Ik denk dat hij in wilt slapen misschien. Maar dan pakt hij mijn tweede stuk taart, en dan denk je, dat was nooit zo zijn aard We genieten dat hij nu weer eet. Het was lange tijd anders zoals je wel weet Zij verzorgt hem met liefde zogoed als het kan. Wat een gelukt voor deze man.

Oproep. Wie helpt mij?

Ik vraag iedereen die dit leest mij te helpen taal en interpunctie fouten te doen verbeteren. Ik zoek hulp om mijn teksten in algemeen beschaaft LIMBURGS te vertalen zonder in spitsvondige plaatselijke verschillen te verdwalen.